<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 133r >

1. ѥ҅моу глаголашꙙ к немоу вльсви· приве-
   
2. сти к н҄имъ блаженааго їѡ̑нѫ· пришъ-
   
3. дъшоу же ѥ҅моу глаголашꙙ к н҄емоу вль҆-
   λέγουσι πρὸς αὐτὸν οἱ ἀρχι-
4. сви· чꙿто ѥ҅стъ їѡ̑на· како ѥ҅стъ пльть ви-
   μάγοι· „Τί ἦν, Ἰωνᾶ; πῶς τὸ σῶμά σου φαί-
5. дѣти ти· и҅ како прѣбꙑ ноштъ о҅нѫ въсѫ
   νεταί σοι καὶ πῶς διῆξας τὴν νύκτα ἐκείνην πᾶσαν
6. стоꙗвъ връхоу леда· и҅ на лютѣи стоуде-
   σταθεὶς ἐπάνω κρύους καὶ πανδείνου ψύ-
7. ни· отъвѣшта к н҄имъ блаженꙑи їѡ̑на·
   χους;” Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ μακάριος Ἰωνᾶς
8. и҅ рече· вѣдѫште бѫдѣте сѫдиѧ и҅ цр꙯и·
   καὶ εἶπεν· „Γινώσκετε, ἄρχοντες τοῦ βασιλέως,
9. ꙗ҅ко богъ мои и҅жде и҅ꙁволи доуша моꙗ· о҅тъ-
   ὅτι ὁ Θεός μου, ὅπου εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου, ἐξ
10. н҄елѣже роди мꙙ о҅ц꙯ь мои҆· и҅ помьн҄ѫ и҅ вѣ-
    οὗ ἔτεκέ με ἡ μήτηρ μου καὶ μέμνημαι καὶ οἶ-
11. дѣ· николиже таковꙑѧ добрꙑ подастъ
    δα, οὐδέποτε τοιαύτην καλὴν ἐχαρίσατό
12. ми ношти· не помьнѫ ѥ҅ште о҅тънелѣже ѥ
    μοι νύκτα· οὐδὲ μέμνημαι ἀκμήν, ἀφ᾽ οὗ εἰ-
13. о̑умъ въ чловѣцѣхъ· и҅ о̑увѣдѣхъ чꙿто ѥ чꙋ-
    μι ἐν ἀνθρώποις καὶ γινώσκω τί ἦν αἴ-
14. въство· ꙗ҅ко такова покои҅на прѣи҅де на-
    σθησις, ὅτι τοιαύτη ἀναπεπαυμένη παρῆλθεν ὑπερ-
15. дъ мноѭ̑ ношть҆· приде бо мильгꙑн҄и
    άνω μου νύξ· ἦλθε γάρ μοι ἀποφορὰ
16. о҅тъ дрѣва свꙙтааго· на н҄емже распꙙтъ
    τοῦ ξύλου τοῦ ἁγίου, ὅπου ἐσταυρώ-
17. бꙑстъ господь҆ мои їс꙯ х꙯с· се рекшоу ст꙯оу-
    θη ὁ κύριός μου Ἰησοῦς Χριστός”. Ταῦτα εἰπόντος τοῦ ἁγί-
18. моу їѡ̑нѣ· о҅тъвѣшташꙙ вль҆сви и҅ рѣшꙙ
    ου Ἰωνᾶ, ἀνταπεκρίθησαν οἱ παράνομοι ἀρχιμάγοι καὶ εἶπον
19. к н҄емоу· братъ твои҆ варахисии о҅тъвръ-
    αύτῷ· „Ὁ ἀδελφός σου Βαραχίσιος ἠρνή-
20. же сꙙ бога твоѥ҅го· а҅ тꙑ прѣбꙑваѥ҅ши ѥ҅-
    σατο τὸν Θεόν σου, καὶ σὺ ἐπιμένεις ἔ-
21. ште к н҄емоу· о҅тъвѣштавъ же ст꙯ꙑи їѡ̑-
    τι εἰς αὐτόν”. Ἀποκριθεὶς ὁ ἅγιος Ἰω-
22. на рече к н҄имъ· вѣдѣ и҅ а҅ꙁъ ꙗко о҅тъврь҆-
    νᾶς εἶπεν πρὸς αὐτούς· „Οἶδα κἀγώ, ὅτι ἠρνή-
23. же сꙙ дь҆ꙗ҅вола· и҅ вьсѣхъ а҅гг҄елъ ѥ҅го·
    σατο ... τὸν διάβολον καὶ πάντας τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ
24. и҅ владꙑцѣ хс꙯оу съвръшенѣ самъ сꙙ ѥ҅стъ
    καὶ τῷ δεσπότῃ Χριστῷ τελείως ἑαυτὸν
25. принеслъ· глаголашꙙ ѥ҅моу вльсви· не по-
    προσεκόμισεν”. Λέγουσιν αὐτῷ οἱ ἀρχιμάγοι· „Μὴ ἀπο-
26. гоуби ꙁьлѣ доушꙙ своѥѧ· о̑ун҄е бо ти ѥ҅стъ
    λέσῃς κακῶς τὴν ψυχήν σου. Συμφέρει γάρ σοι μᾶλλον τοῦ
27. о҅тъврѣшти сꙙ бога своѥго· о҅тъвѣштавъ
    ἀποστῆναι τοῦ Θεοῦ σου”. Ἀπεκρίθη ...
28. їѡ̑на рече к н҄имъ· слѣпиї и҅ ѫ ҅родивии·
    Ἰωνᾶς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· „Τυφλοὶ καὶ μωροί, πῶς
29. глагол҄ете вꙑ сами ꙗ҅ко мѫдри ѥ҅смъ· и҅
    λέγετε ὑμεῖς ἑαυτούς, ὅτι φρόνιμοί ἐσμεν καὶ
30. мѫдростиѭ̑ нашеѭ̑ и҅ꙁобрꙙштемъ и҅стінѫ
    τῇ φρονήσει ἡμῶν ἐξερευνῶμεν τὴν ἀλήθειαν·

Vita (Passio) Ionae et Barachisii martyrum (29 March)